Wanneer Patrick wil, kan hij een serieuze journalist zijn. Maar op bepaalde gebieden lijkt het erop dat hij simpelweg niet serieus wil zijn. Dan kiest Patrick een pad dat hem de uitstraling geeft van een kleine, mollige maffiagangster. Stel je voor: Patrick zit op een veel te grote stoel, zijn voeten bungelen achter een groot bureau. Hij draagt een strak zwart pak, een wit overhemd en een donkergroene stropdas. Pure elegantie, zonder overdrijving. Een sigaar in zijn mond, waarvan de rook sierlijk opstijgt. Natuurlijk met een glas whisky naast hem. Dit beeld van een welbespraakte crimineel is bedoeld als grap, maar ligt niet ver van de werkelijkheid, omdat Patrick’s werk een mentaliteit van een bandiet weerspiegelt.
In contrast kunnen we ons Tito Laclé voorstellen achter zijn bureau, met zijn laptop, een kaki broek en een nette blouse — uitstraalend professionaliteit en geloofwaardigheid. Zijn houding is recht en gefocust, klaar om elk detail op te vangen. Of het nu bij een persconferentie is of in zijn nieuwsstudio, zijn kalme en geconcentreerde gedrag weerspiegelt zijn toewijding aan het brengen van accurate en impactvolle informatie. Zijn doel: informeren en inspireren. Hoewel sommigen Tito proberen te politiseren, is de realiteit dat hij een voorbeeld is van een gemotiveerde journalist die de waarheid blootlegt en machthebbers verantwoordelijk stelt, ongeacht hun politieke kleur. “Keeping them honest,” zoals Tito zou zeggen. Daarom geniet hij het respect van intellectuelen op Aruba, die graag zijn werk lezen.
Zonder serieuze journalistiek geen vrede of vooruitgang
Een serieuze journalistieke mentaliteit is cruciaal. Zonder serieuze journalistiek kan de arbeidersklasse niet uit de armoede komen. Voor Aruba om het niveau van welvarende landen zoals Nederland te bereiken, moeten we journalistieke ethiek bevorderen. Daarom is het een tragedie dat Patrick in Enfoke aankondigt dat zijn goede voornemen is om met 24ora door te gaan met pesten, maar “op een zachtere manier.” Deze mentaliteit is volledig fout. Een mediaplatform gebruiken om te pesten en haat te zaaien is een misdaad tegen het volk.
Zowel pesten als fysiek geweld schaadt de samenleving
Journalistieke ethiek is relevanter dan ooit na het incident van vrijdag 3 januari 2025, waarbij Endy’s zoon Speed aanviel in een steeg nabij restaurant Bohemian. Het incident, veroorzaakt door een langdurige verbale ruzie, werd verder aangewakkerd door 24ora. Patrick’s onwil om het pesten te stoppen en slechts “zachter” te maken, wijst op een gevaarlijke nalatigheid. Wanneer media conflict escaleren in plaats van kalmeren, draagt dat bij aan een diepere polarisatie.
Patrick’s “wij tegen zij”-mentaliteit
Patrick blijft zijn rol als journalist verdraaien naar een tribale loyaliteit richting AVP. Zijn uitspraken tegen MEP en zijn dreigingen dat AVP represaille zou nemen, weerspiegelen een mentaliteit van een maffiagang in plaats van die van een onpartijdige journalist. Collectieve schuld toekennen aan een politieke partij op basis van het gedrag van een individu is niet alleen onethisch, maar ook gevaarlijk.
Conclusie
Patrick moet diep reflecteren en zijn ware, eerlijke journalistieke zelf vinden. Laat hem beseffen dat niemand perfect is. Het is tijd om de polarisatie, dreigementen en politieke spanningen achterwege te laten. Patrick kan bijdragen aan de waarheid en verantwoordelijkheid, en daarmee helpen om een cultuur van respect en journalistieke ethiek te realiseren op Aruba.
